Het huis van vertrouwen

Elk huis draagt sporen van het verleden. Van een ver verleden, van een jong verleden.

De Hofstee, het huis waarin ik woon, werd naar alle waarschijnlijkheid in 1911 gebouwd. Toen we het kochten, in 2009, was het een vervallen, overwoekerd en onverzorgd huis.

Mijn man Piet heeft erin gezwoegd, gewerkt, met hart en ziel. Het fundament was goed, dat kon zo blijven. Ook de muren waren goed, maar moesten wel deels opnieuw gemetseld worden. De stookhut werd alleen nog bij elkaar gehouden door de klimop, dus die werd direct gesloopt. Zo werd bekeken wat oud maar toch sterk en waardevol was en gerenoveerd kon worden. Of wat door de tand des tijds te zeer was aangetast en vervangen moest worden door nieuwbouw.

Je kunt je huis ook zien als symbool voor je ziel. Met sporen van een ver verleden, van een jong verleden.

Hoe staat jouw huis erbij? Is het opgeruimd? Of heb je alle oude spullen opgestapeld op zolder? En de kelder, wat bevindt zich daar? Misschien zit je wel midden in een ingrijpende verbouwing…

De Hofstee als symbool voor mijn ziel. Het solide fundament waarop werd gebouwd. De oude muren  als bewakers van grenzen die in het verleden golden.
Het vertrouwen in mijn huis is hersteld. Het is opnieuw sterk en mooi geworden. Dezelfde muren, maar andere grenzen. Licht en ruim. Beschermend en sterk. Onderhouden en gerepareerd, soms met nieuwe ramen. Met meer uitzicht: ramen die ‘de ogen’ van het huis vormen.

Herstel na schade houdt voor mij in: je verdriet serieus nemen, erkennen, en het de rol laten spelen die het heeft. Zoals je ook de schade aan een huis opneemt en vaststelt wat aan vervanging toe is en wat goed en sterk is. Of wat opgeruimd moet of kan worden. Doorleef je verdriet. Met tranen, door je gevoel oprecht te delen met anderen, door het misschien wel letterlijk uit te schreeuwen, of te zingen. Door je verdriet aan te gaan. Als jij je verdriet accepteert, doen anderen dat zeker. Het levert een openheid op waarmee jij anderen de hand reikt.

Na zware schade of achterstallig onderhoud kun je het vertrouwen in jezelf herstellen. Zoals je ook de schade aan een huis opneemt en vaststelt wat aan vervanging toe is en wat goed en sterk is. Of wat opgeruimd moet of kan worden. Wat blijft is een huis dat getekend is door het verleden. Of anders gezegd: een huis dat de rijkdom van het verleden draagt. Zoals dat ook voor jou geldt.

Je huis als spiegel voor je ziel. Jouw huis waarop je kunt blijven vertrouwen.

Jantje Y. Brouwers